خانمها: با جنبه های زنانه خود بیشتر آشنا شوید

این روزها همه نسبت به مسائل جنسیتی حساس شده اند و نمی شود بدون ناراحت کردن کسی درمورد زنانه یا مردانه بودن چیزی صحبت کرد. اگر تصمیم گرفته اید که این مقاله را بخوانید حتماً می خواهید با جنبه زنانه خود بیشتر آشنا شوید—یعنی آن جنبه های غیر جسمی شما که باعث می شود بیشتر حس زن یا دختر بودن به شما دست بدهد. زن بودن، مرد بودن یا دو جنسه بودن هیچکدام اشکالی ندارد—همه ما اولویت های خودمان را داریم و اگر اولویت شما زنانگی است در این مقاله توصیه هایی برای شکوفا کردن این جنبه ها آورده ایم.

مراحل

1. بنشینید و به زمان هایی فکر کنید که واقعاً احساس زن بودن می کردید. آن لحظه ها را با جزئیات به خاطر آورید—چه حسی داشتید؟ چه لباسی پوشیده بودید؟ چه می کردید؟ این اولین و مهمترین مرحله است چون درک شما از زن بودن را آشکار می کند. روی آن جزئیات متمرکز شوید و برای ایجاد دوباره آن وضعیت ها و حالت ها و آن حس در خودتان تلاش کنید.

2. تفاوت بین زن بودن و دختر بودن را درک کنید. دخترانه بودن همان زن بودن است اما با حالتی جوانتر و مادی تر. این هیچ اشکالی ندارد اما تنها راه زن بودن نیست. شما می توانید 70 سال سن داشته باشید و یک لباس خواب ساتن بپوشید و هنوز حس زنانگی را در خود داشته باشید چون قادرید هر کاری که باعث می شود این حس بیشتر در شما به وجود آید را انجام دهید.

3. هر سانتیمتر از بدنتان را دوست داشته باشید.  بدنتان آن چیزی است که شما را به یک زن تبدیل می کند پس چطور می توانید زن باشید اما شکل زنانه بدنتان را دوست نداشته باشید؟ بدن زنان نسبت به مردان به طور طبیعی درصد بالاتری چربی دارد پس انحناهای بدنتان را از بین نبرید. از طرف دیگر، بخشی از دوست داشتن بدنتان مراقبت از آن است پس مراقب سطح کلسترول بدنتان هم باشید. همچنین خوشبختانه برای سالم ماندن لازم نیست که اندامی مانکن گونه داشته باشید.

4.  ظرافت ظاهری داشته باشید. در اکثر جوامع، زن ها خیلی بیشتر از مردها به ظاهر خود می رسند. البته استثناهایی هم وجود دارد و این کاملاً به خودتان بستگی دارد که انتخاب کنید ظاهرتان هم بخشی از زنانگی شما باشد یا نه. اما به طور کلی، بسیاری از خانم ها وقتی حرکات آرام و ظریف داشته باشند احساس زنانگی بیشتری می کنند. و البته باید موقعیت را هم در نظر داشته باشید. در مسابقه والیبال نباید آنطور که در اتاق خوابتان با ظرافت حرکت می کنید، راه بروید. هیچ قانونی وجود ندارد که بگوید همیشه و در همه زمان ها باید این ظاهر را حفظ کنید.

5. برقصید. از طریق رقص می توانید راه های زیادی برای تاکید و نشان دادن زنانگیتان پیدا کنید. مثلاً رقص شکم انحناهای طبیعی بدن شما را تشدید می کند. رقص هایی که به شریک نیاز دارد مثل سالسا یا والس هم می تواند به ایجاد هر چه بیشتر این حس در شما کمک کند چون این رقص ها باتوجه به تفاوت های سنتی بین مرد و زن ابداع شده اند.

6. شوخ باشید. این تفکر  که زن بودن یعنی کامل و بی عیب و نقص بودن را دور بیندازید. زمان هایی که هیچ حرفی برای گفتن ندارید، بهترین آزمایش زن بودنتان این است که بخندید و بخندانید. کمی به آن فکر کنید: بیش از حد جدی گرفتن زندگی چندان زنانه نیست و از این گذشته برای سلامتیتان هم خوب نیست. پس زیاد لبخند بزنید، شوخی کنید، و بازیگوشی های زنانه کنید. تفریح کنید! برای زن بودن باید با خودتان راحت باشید و با جدیت و خشک بودن زیاد نخواهید توانست با خودتان راحت باشید.

7. راحت، شیک، و زنانه لباس بپوشید. لباس شما می تواند هر چیزی باشد: تاپ، دامن، روسری، لباس زیر، کلاه، کفش، شلوار، جوراب و از این قبیل. با دقت خرید کنید و چیزی را بخرید که به تنتان زیبا بنشیند. این لباسها نباید لزوماً خیلی گران باشند تا شیک به نظر برسند. می توانید لباس های ارزان تر اما باسلیقه و شیک انتخاب کنید.

8. کمی آرایش کنید. البته این مرحله چندان هم ضروری نیست اما کمک می کند که زنانه تر به نظر برسید. رژ لب های قرمز و صورتی و سایه های چشم خنثی به ایجاد صورتی زنانه کمک می کند. اما یادتان باشد همیشه هم به آرایش نیاز نیست. هر موقع که خواستید از آن استفاده کنید.

9. به خودتان اعتماد داشته باشید. این هم یکی دیگر از مراحل مهم زنانه به نظر رسیدن است. این هم مثل مراحل دیگر، باید یاد بگیرید که خودتان را دوست داشته باشید. اعتماد به نفس نه تنها باعث می شود هم از نظر ذهنی و هم جسمی زنانه تر به نظر برسید بلکه کمک میکند مستقل تر و برجسته تر هم دیده شوید. هیچوقت دست ازخودتان نکشید.

نکات

·      این مراحل برای افراد دوجنسه که می خواهند به جنبه زنانه خود نزدیک تر شوند هم قابل استفاده است.

·      زنانگی نشانه ضعف نیست. به دنیا نشان دهید که چطور می توانید در عین زن بودن قوی و قدرتمند باشید.

هشدارها

·      آنچه زنانه یا مردانه شناخته می شود در فرهنگ های مختلف متفاوت است. بعضی از فرهنگ ها حتی یک جنسیت سومی هم دارند.

آیا زوج ها باید از فیلم های پورنو استفاده کنند؟

خیلی وقت ها ممکن است بشنوید که زن و شوهری برای برانگیختن میل جنسی خود به اتفاق هم یک فیلم پورنو تماشا کرده اند. اما ما بعنوان یک موسسه آموزش خانواده اعتقاد داریم که این کار برای زندگی زناشویی بسیار مخرب است. ممکن است سوال کنید که چرا ما مخالف کاری هستیم که اینقدر برایتان لذت بخش است.

تماشای فیلم های پورنو معمولاً حس فرد را نسبت به همسر خود کم می کند.

هنرپیشه های فیلم های پورنو، جوان، چابک و خوش هیکل هستند. سن آنها در فیلم هیچوقت بالا نمی رود، وزنشان هم اضافه نمی شود، پوستشان چروک برنمی دارد و بدنشان شل نمی شود. آنها می توانند در وضعیت ها و حالاتی سکس کنند که فقط بندبازان حرفه ای می توانند بدنشان را به آن حالات درآورند و به نظر می رسد که هر کاری که طرفشان حین سکس با آنها بکند برایشان لذت بخش است. تعداد خیلی کمی از زوج ها می توانند این خیالات را در سکس واقعی خود در هر سنی که باشند پیاده کنند اما معمولاً بعد از 30 سال دیگر همسرتان برایتان جذابیت نخواهد داشت. وقتی با چنین خیالپردازی هایی ذهنتان را پر کنید دیگر نمی توانید با همسر خودتان تحریک شوید. درنتیجه، کسی که باید دوستش بدارید، تحسینش کنید و با او تحریک شوید به نظرتان پیر و به درد نخور می آید. و نتیجه آخر آن این خواهد بود که به دنبال یک فرد جوانتر برای سکس خواهید رفت.

فیلم های پورنو اعتماد به نفس همسرتان را پایین می آورد.

وقتی همسرتان به خاطر حساسیت زدایی جنسی نتواند شما را تحریک کند، معمولاً برای تحریک کردن خود از فیلم های پورنو استفاده می کنید. در اکثر موارد، زن برای خوشایندی همسرش این فیلم ها را تحمل می کند. اما خیلی از زن ها از اینکه شوهرشان دیگر با آن شور و احساس به آنها نگاه نمی کند، در هم می شکنند. متعجب می مانند که چه عیب و ایرادی دارند که دیگر نمی توانند شوهرشان را تحریک کنند. اینجاست که اعتماد به نفس آنها خدشه دار می شود. مطمئناً هیچ شوهر فهمیده و باشعوری دوست نخواهد داشت که چنین اتفاقی برای همسرش بیفتد.

آیا ممکن است این نقش ها عوض شود؟ هر چیزی در زندگی ممکن است. بااینکه مردی ممکن است تصور کند که با زنی ازدواج کرده که هر مردی آرزویش را دارد، از دست رفتن اعتماد به نفس در مردها هم به همان اندازه مخرب است. پس هیچ زنی نباید با استفاده از فیلم های پورنو به جای شوهرش خود را تحریک کند.

فیلم های پورنو معمولاً منجر به گناه می شوند.

در قرآن و تمامی کتاب های مقدس، زنا نهی شده است. اما به نظر شخصی من هر مردی که از روی شهوت به یک زن نگاه می کند در قلب خود مرتکب زنا شده است.

آیا ممکن است زنی که فیلم پورنو نگاه می کند از گناه دور بماند؟ اگر به نظرش این فیلم ها چندش آور و پست باشد اما در کنار همسرش آن را تماشا کند، مرتکب گناه نمی شود. از طرف دیگر، ممکن است به هر حال مرتکب گناه شود. اگر اعتقادش این باشد که نگاه کردن چنین فیلم هایی گناه است و با این وجود برای خوشایندی شوهرش نگاه کند، برای او گناه محسوب می شود. همچنین اگر این فیلم ها ذهن و فکر او را آلوده کند، در قلبش را رو به گناه باز گذاشته است.

هرکسی که برای تحریک جنسی فیلم پورنو نگاه می کند، مطمئناً از روی شهوت اینکار را می کند. ممکن است خیلی ها بگویند که شهوت او برای هنرپیشه های فیلم نیست و برای همسر خودش است اما اگر اینطور است پس نقش آن هنرپیشه ها چیست؟ آنهایی که به این فیلم ها اعتیاد پیدا می کنند نیازمند مشاوره روانشناسی هستند، چه ازدواج کرده باشند و چه نکرده باشند.

نتیجه اینکه توصیه ما برای زوج ها این است که از استفاده از این فیلم ها برای تحریک خود و همسرتان خودداری کنید و سعی کنید فقط و فقط از همسرتان لذت ببرید و بس.

چرا برخی آقایون به فاحشه ها روی می آورند

دلیل اینکه چرا بعضی از مردها برای سکس پول می دهند در مصاحبه هایی که در یک تحقیق جدید انجام گرفت مشخص شد.

رامین، یک مرد سی و خورده ای ساله از طبقه متوسط می گوید، "از سکس با فاحشه ها هیچ چیز نصیب من نمی شود جز یک حس خیلی بد. امیدوارم حرف زدن درمورد آن کمک کند بفهمم که چرا سراغ آن می روم."

من هم امیدوار بودم که با دلایل او بهتر آشنا شوم. رامین یکی از 700 مردی بود که در این پروژه تحقیقی مصاحبه شده بود که هدف آن کشف علت واقعی روی آوردن مردها به سکس با فاحشه ها بود. این پروژه بین المللی در شش کشور انجام گرفت و از 103 مردی که در لندن مصاحبه شدند و من که یکی از محققان آنجا بودم، اکثراً بدشان نمی آمد که درمورد تجاربشان بحث کنند.

این مردها جزو دسته مردهای کلیشه ای جامعه نبودند. سنشان بین 18 تا 70 سال بوده و از نژادهای مختلف سفید، سیاه پوست، آسیایی و اروپای شرقی انتخاب شدند. اکثر آنها شاغل بودند و بسیاری از آنها تحصیلات دانشگاهی داشتند. غالب آنها افرادی مودب و متشخص با مهارت های اجتماعی متوسط تا خوب بودند. خیلی از آنها ازدواج کرده یا نامزد داشتند؛ یعنی تقریباً بیش از نیمی از آنها با یک زن ازدواج کرده یا رابطه جدی داشتند.

این تحقیق که در سال 2005 به چاپ رسید، مشخص کرد که در کشورهای غربی تعداد مردانی که برای سکس پول پرداخت می کنند در دهه گذشته دوبرابر شده است. محققان تحقیق این افزایش را با پذیرش بیشتر ارتباطات جنسی تجاری مربوط دانشتند اما بااینحال بسیاری از مصاحبه ها نشان داد که این افراد از پول دادن برای سکس احساس خجالت و شرمساری زیادی می کنند. یکی از آنها احساس خود را اینطور توصیف می کند، "از نظر ذهنی ارضاء نمی شدم". چند نفر دیگر می گویند، "واقعاً پشیمانم، پول هدر دادن است"، "هنوز تنهایم"، "در مورد رابطه ام با همسرم احساس گناه می کنم". درواقع بسیاری از این مردها جمع تناقضات بودند و باوجود اینکه تجاربشان "پوچ، بی ثمر و افتضاح" بوده اما به روی آوردن به فاحشه ها ادامه داده اند.

من با 12 نفر از این مردها مصاحبه کردم و به نظرم تجربه ای عالی بود. یکی از آنها درمورد تجربه کودکی پر از خشونت و بی تفاوتی خود صحبت کرد و آن را با ناتوانی خود در ایجاد روابط نزدیک با دیگران مخصوصاً زن ها مربوط دانست. الکس اقرار کرد که سکس با فاحشه ها به او احساس پوچی می دهد اما گفت که نمی داند چطور باید با زن ها آشنا شود. وقتی از او درمورد احساسش نسبت به فاحشه هایی که با آنها سکس می کند پرسیدم گفت که از یک طرف دوست دارد با او آشنا شوند و دوستش بدارند و از طرف دیگر می داند که این آشنایی ها به هیچ وجه شباهتی با یک رابطه واقعی ندارند.

او می گوید، "من دلم می خواهد فاحشه ای که اجاره می کنم مثل یک دوست دختر واقعی با من رفتار کند نه طوری که انگار کارش را انجام می دهد. طوری که یک نفر سوم تصور کند که ما واقعاً عاشق و معشوقیم."

دلم برای الکس سوخت. هیچکس به او یاد نداده است که چطور می تواند با یک انسان دیگر رابطه برقرار کند و دنبال چیزی بود که این سکس های خیابانی به هیچ وجه برای او فراهم نمی کرد.

اما یکی دیگر از این مصاحبه ها واقعاً توجهم را جلب کرد. دارن جوان خوش قیافه و خوش تیپ بود. از او پرسیدم چند وقت یکبار فکر می کند فاحشه ای که با او سکس می کند از آن سکس لذت می برد. گفت، "من اصلاً نمی خواهم آنها لذتی ببرند. من دارم پولش را می دهم و این کار اوست که به من لذت بدهد. اگر او هم لذت ببرد احساس می کنم که سرم کلاه رفته است." از او پرسیدم که آیا فکر می کند که فاحشه ها با زن های دیگر فرق دارند. او گفت، "اینکه آنها می توانند کاری را انجام دهند که بقیه زن ها حاضر به انجامش نیستند نشان می دهد که توانایی در آنهاست که به آنها اجازه می دهد بدون احساس شرم و تنفر این کار را بکنند."

وقتی در مصاحبه ها پرسیدم چه چیز به فاحشگی پایان می دهد، یکی از مردها خندید و کفت، "همه آنها را بکشید". یکی دیگر گفت، "باید همه مردهایی که مبادرت به این کار میکنند را در خانه زندانی کنید". اما اکثراً اعتقاد داشتند که اگر قانونی برای این مسئله تصویب شود آنها دیگر سراغ فاحشه ها نمی روند. جریمه، خبر دادن به خانواده یا کارفرما یا احتمال سابقه جنایی باعث می شود که مردها دیگر سراغ آن نروند. تقریباً نیمی از مردها اعتقاد داشتند که زنانی که به خودفروشی روی آورده اند قربانیان مردان هوسرانی هستند که آنها را به این کار وا می دارند اما همچنان به ملاقات با آنها ادامه می دهند.

قانون پرداخت پول برای سکس با زنانی که توسط چنین مردانی استثمار می شوند را غیرقانونی اعلام می کند اما منتقدان این را ناعادلانه می خوانند چون ممکن است مردی نداند که آیا آن زن تحت استثمار یکی از این دسته مردهاست یا نه. مصاحبه های ما این موضوع را به چالش کشید. مردها تا حدودی درمورد سوءاستفاده و اجبار در فاحشگی می دانستند و به هیچ وجه تصور نمی کردند که این زنان به خاطر عشقی که به سکس دارند وارد این کار می شوند. بیش از نیمی از آنها باور داشتند که این زنان تطمیع شده و خرید و فروش شده اند.

بیش از یک سوم آنها گفتند که تصور می کردند این فاحشه ها از یک کشو خارجی به لندن داد و ستد شده اند و تعداد کمی از آنها گفتند که با یکی از این قربانیان روبه رو شده اند چون زن مورد نظرشان قادر نبوده به زبان محلی صحبت کند.

یکی از مردها می گفت که فاحشه ای را دیده که آثار کبودی و ضرب و جرح روی بدنش بوده و لهجه اروپای شرقی داشته است. مرد دیگر ادعا می کرد زن افریقایی که با او رابطه داشت حتماً قربانی خرید و فروش زنان بوده چون مضطرب و وحشت زده به نظر می رسیده است. به او گفته بوده که او را گول زده اند، با او سکس کرده و مشکلی با آن سکس نداشته و بعد از او خواسته که کمکش کند اما مرد گفته که کاری برای او نمی تواند بکند چون فکر می کرده که احتمالاً به او دروغ می گفته است.

یکی از جالب ترین یافته های این تحقیق این بود که بسیاری از مردها باور داشتند که اگر آقایون نتوانند برای سکس پول بدهند، حتماً به تجاوز روی می آورند. یکی از این مردها گفت، "بعضی وقت ها ممکن است به زنی تجاوز کنید. به خاطر همین سمت یک فاحشه می روید." یکی دیگر این موضوع را اینطور بیان می کند، "یک مرد ناامید که شدیداً به سکس نیاز دارد، ممکن است به کسی تجاوز کند." نتیجه گیری من از این گفته این بود که اینکه می گویندمردها تجاوزگر هستند تقصیر فمینیست ها نیست. گاهی اوقات خود مردها مقصرند.

نیمی از مصاحبه شونده ها در خارج از انگلستان، اکثراً در آمستردام، که فاحشگی قانونی است و آزادانه برای آن تبلیغ می شود، سکس پولی داشته اند. تقریباً نیمی از آنها گفتند که اولین بار قبل از 21 سالگی برای سکس پول داده اند. دیوید می گفت، "پدرم من و برادر بزرگترم را به یکی از این خانه ها برد. احتمالاً می خواست مطمئن شود که ما همجنس باز نیستیم. البته پدرم خودش اینکار را نکرد و فکر هم نمی کنم که در این مورد به مادرم چیزی گفته باشد."

مرد دیگری طی سفری که به اتفاق هشت نفر از دوستانش به تایلند داشت، به سمت فاحشه ها رفته بود. کاملاً از آن تجربه ناامید بود. می گفت، "یک دختر روسی بود. اصلاً تجربه خوشایندی نبود چون دختر اصلاً حرف نمی زد، فقط روی تخت دراز کشید و می خواست که فقط سکس انجام شود."

خیلی از مردها می خواستند که یک رابطه واقعی با یک زن برقرار کنند و وقتی اتفاق نمی افتاد ناامید می شدند. بقیه مردها برایشان روشن بود که برای سکس پول داده اند تا بتوانند خیلی راحت رابطه را کنترل کنند، مثل باب که در این زمینه می گوید، "ببینید، مردها برای این زن ها پول می دهند چون می توانند با اون هرکاری که می خواهند بکنند. خیلی از مردها سراغ فاحشه ها می روند چون آنها زیربار کارهایی در سکس می روند که زن های عادی نمی روند."

بااینکه بعضی از مردها گفتند که فکر می کردند زن هایی که به آنها برای سکس پول دادند خودشان هم از آن سکس لذت برده اند اما خیلی دیگر از مصاحبه شونده ها قبول کردند که این زن ها ممکن است احساس تنفر و بیچارگی کنند. احمد یکی از این مردها می گوید که فکر می کرده آن زن احساس تسکین و راحتی کند، "راحتی از اینکه نمی خواهم بکشمش".

فقط 6 درصد از این مردها به جرم رابطه با فاحشه ها دستگیر شده بودند. احتمالاً این قانون جدید باعث می شود مردهایی مثل آلبرت برای رفتن سراغ همچنین زن هایی بیشتر فکر کنند. او می گوید، "اگر برای انجام اینکار توی دردسر بیفتم، دیگر سراغ آن نمی روم. در این کشور پلیس مشکلی با مردهایی که سراغ فاحشه ها می روند ندارد".

چرا برخی مردها سکس را خریداری میکنند؟

"فاحشه ها زن هایی هستند که به طور نامناسبی برای لذت بخشیدن آرایش می شوند. آنها زن هایی با درد و غم و افسوس و پشیمانی همیشگی هستند"

این نقل قول رنج و عذاب زن هایی که خودفروشی می کنند را توصیف می کند. اما مردهایی که برای سکس پول می دهند چه؟

بعنوان مثال، چرا باید یک مرد متاهل سراغ یک زن فاحشه برود و برای سکس پول بدهد درحالیکه زنش در خانه حاضر و آماده است؟ چرا باید یک مرد مجرد سکس را بخرد وقتی می تواند یک همسر برای خود داشته باشد که با لذت و رغبت با او سکس کند؟

در دسامبر تا ژانویه 2009-2008ف یک مجله امریکایی مقاله ای چاپ کرد که سعی می کرد این سوال را پاسخ دهد. نویسندگان این مقاله عنوان کرده بودند که متخصصین شدیداً به دنبال علت این مشکل هستند اما نتوانسته اند به توافق عمومی برسند. احتمالاً دلیل اینکه نتوانسته اند درمورد این مسئله توافق کنند به خاطر این واقعیت است که عوامل محرک روی آوردن به فاحشه ها کاملاً در افراد مختلف متفاوت بوده و پیچیده است. به عبارت دیگر، هیچ دلیل مشخصی برای این رفتار وجود ندارد که برای همه صدق کند. اجازه بدهید نگاهی به این مسئله بیندازیم و بعضی از عوامل دخیل را بررسی کنیم.

تحقیقات مختلف در این مقاله برآورد کرده بودند که درصد مردانی که سراغ فاحشه ها می روند د کشورهای مختلف متفاوت است مثلاً در ایالات متحده 16% است و در کشورهایی مثل تایلند به 90% هم می رسد. به طور متوسط 16 تا 39 درصد از مردان در سراسر جهان سراغ فاحشه ها می روند.

این مردها از نژادها، طبقات اجتماعی و محدوده سنی متفاوت هستند. یک نمونه از آن استاندار قبلی ایالت نیویورک است که متاهل بود و بچه داشت. به عبارت دیگر، از راننده های تریلی گرفته تا معلم ها، سیاست مداران، پزشکان، وکلاء و حتی خود قانونگذاران در کشورهای غربی سراغ فاحشه ها می روند.

اجازه بدهید به برخی از علل این مسئله بپردازیم. البته متذکر می شویم که هیچ علت مشخصی برای این مشکل وجود ندارد.

1. افرادی هستند که میل غیرطبیعی به سکس دارند. این مسئله ممکن است برای یک مرد یا یک زن اتفاق بیفتد. مردهایی که دچار این اختلال هستند هیچوقت نمی توانند سکس کافی با همسر خود داشته باشند به همین خاطر برای اینکه تا حدی که می خواهند رابطه جنسی داشته باشند معمولاً سراغ فاحشه ها می روند.

2. این علت هم که باز به علت شماره یک مرتبط است، این است که مردهایی هستند نیازشان به لذت جنسی ارضاء شدنی نیست و بدون سکس دچار خستگی و ناکامی همیشگی خواهند بود.

3. مردهایی هستند روابط واقعی را به علل مختلف مثلاً ترس از صمیمیت، خطرناک می دانند. این افراد معمولاً همیشه سراغ یک فاحشه خاص می روند و خیالپردازی می کنند که با آن زن یک رابطه واقعی دارند. یک جنبه از این رابطه خیالی این است که آن فاحشه، برخلاف یک همسر، هیچ انتظار و توقع احساسی ندارد و فقط روان آن مرد را تسکین می دهد.

4. زن ستیزی یا تنفر از زنان یکی دیگر از این عوامل است و متخصصین این حیطه باور دارند که مردهایی که معمولاً زیاد سراغ فاحشه ها می روند یک تنفر واقعی از زنان دارند. آنها زنان را بسیار سطح پایین و قابل خریداری می انگارند.

تاثیر بر زنان:

بااینکه درمورد عوامل محرک برای مردهایی که سراغ فاحشه ها می روند هیچ اتفاق نظری بین کارشناسان وجود ندارد اما یک توافق عمومی بین آنها وجود دارد که فاحشگی خسارت سنگینی بر سلامت جسمی و احساسی زن ها ایجاد می کند.

این زنها مجبورند که برای ادامه کارشان احساساتشان را مسدود کنند. همچنین تحت سوء استفاده جنسی توسط مردان فاسدی که بدن های آنها را می فروشند قرار می گیرند.

اما چرا زن ها وارد این کار می شوند؟ کارشناسان بر این عقیده هستند که ندرتاً این کار انتخاب خود فرد بوده است. نیروهایی مثل فقر، اعتیاد به موادمخدر، و ترس از آزار  و اذیت مردانی که آنها را خرید و فروش می کنند باعث می شود که به این کار روی بیاورند.

و آخر اینکه:

افراد زیادی متقاعد شده اند که این نیاز مردان است که موجب پدید آمدن فاحشگی و تمام مشکلات و رنج های توام با آن می شود. درنتیجه، باور بر این است که کارهایی مثل آموزش دادن به مردها و کاهش نیاز جنسی آنها راه حل اصلی این مشکل است.

این موضوع، موضوعی بسیار پیچیده و جدی است که نیاز به تحقیق و درک بسیار دارد. اما همیشه یادتان باشد که این موضوع مسئله ای مذهبی یا اخلاقی نیست بلکه پدیده ای اجتماعی و جزائی است و باید از این دیدگاه مورد بررسی قرار گیرد.

راهنمای خانم ها برای درک انزال زود رس

این آرزوی همه مردان است که بتوانند حین رابطه جنسی آنقدر خوب خود را کنترل کنند و نگه دارند تا همزمان با همسرشان ارگاسم شوند. فکر نمی کنم که تعداد مردانی که بتوانند اینکار را بکنند زیاد باشد. اما درواقعیت اکثریت خانم ها با عمل جنسی نیست که ارگاسم می شوند، حتی اگر همسرشان رابطه جنسی را خیلی طول بدهد اکثریت مردهای جوان و سالم هم در بهترین حالت بیشتر از سه تا چهار دقیقه نمی توانند خود را نگه دارند و ارضاء می شوند. خیلی از مردها عقیده دارند که باید حین عمل جنسی کنترل کامل داشته باشند و انزال ارادی استعدادی ذاتی است. خیلی ها هم تصور می کنند که اگر می توانستند آنقدر عمل جنسی را طول بدهند که همسرشان هم ارضاء شود خیلی خوب بود. و اکثر این مردها ناکام می شوند.

اجازه بدهید با چهار فرضیه شروع کنیم. اول اینکه برای مردها طبیعی تر این است که سریع ارضاء شوند تااینکه بتوانند آنرا ساعت ها طول بدهند. فرضیه دوم این است که خیلی از مردها (و زن ها) این را قبول نمی کنند. سوم اینکه، اگر مدت زمان متوسط برای عمل جنسی سه تا چهار دقیقه است، انزال در این حیطه زمانی، اختلال جنسی محسوب نمی شود. تصور چهارم این است که خیلی از مردها (و زن ها) این را هم قبول نمی کنند.

واژه "انزال زودرس" این معنا را می رساند که ارگاسم مرد زودتر از زمان موعد اتفاق بیفتد. درابتدا انزال زودرس انزالی تعریف می شد که قبل از ارضاء شدن همسر اتفاق بیفتد اما الان می دانیم که درست نیست که مشکل مرد را برحسب واکنش زن تعریف کنیم. درنتیجه ما واژه "انزال سریع" را ترجیح می دهیم. درواقع اگر متوسط زمان انزال برای مردها سه تا چهار دقیقه است، مردی که زود ارضاء می شود یا ثانیه هایی بعد از دخول انزال برای او اتفاق می افتد جزء دسته عادی و طبیعی قرار نمی گیرد.

ساده تر این است که بدون تکیه کردن بر واکنش ارگاسم زن یا تعداد دخول و خروج مرد یا تعداد ثانیه هایی که از شروع رابطه جنسی می گذرد، قبول کنیم که اگر مرد، زن یا هر دوی آنها از نظر احساسی درمورد زمان انزال مرد ناراحتی داشته باشند کاملاً معقول است. در این صورت این ھر دو نفر با هم هستند که تصمیم می گیرند که مشکلی هست یا نه، نه متخصصین رابطه جنسی با توجه به آمار و ارقام. مثالی می زنیم: زوج جوانی را در نظر بگیرید که شبی رمانتیک در کنار هم داشتند و درمورد سکسی که هرکدام برای آن شب در ذهنشان برنامه ریزی کرده اند با هم حرف زدند. هیچ عجله ای برای هیچ چیز نداشتند و با خیال راحت هرکدام جداگانه دوش می گیرد تا برای رابطه جنسی رویایی شان خود را آماده کنند. بعد از دوش گرفتن چند شمع روشن می کنند، موسیقی آرامی گذاشته و کنار هم روی تخت دراز می کشند. آرام در گوش هم درمورد احساسات لطیفشان زمزمه می کنند و هم را نوازش کرده و می بوسند. با گذشت زمان این بوسیدن ها شدت بیشتری پیدا می کند و نوازش هایشان از حسی به جنسی تغییر می کند. هر دو طرف با تماس های دست طرف مقابل به شدت تحریک می شوند، و زن با تماس های دست همسرش حسابی تحریک می شود. با بالاتر رفتن برانگیختگی او، مرد با دهان و زبان او را به ارگاسمی بسیار شدید می رساند. بعد همسرش را در آغوش می گیرد. زن هنوز آمادگی عمل جنسی را دارد و مرد بالاخره شروع می کند و بعد از سی ثانیه داخل و خارج کردن های شدید ارضاء می شود. زوج جوان همدیگر را در آغوش می گیرند و به هم برای تجربه چنین شب زیبایی تبریک می گویند. چه کسی می تواند بگوید که این زن دچار اختلال جنسی است چون حین عمل جنسی نبوده که ارضا شده یا مرد دچار اختلال جنسی یا انزال زودرس است چون در کمتر از یک دقیقه ارضاء شده است؟ اختلال جنسی یا سبک جنسی؟ گاهی اوقات همه چیز نسبی می شود.

اما همانطور که قبلاً هم گفتیم، بعضی ها دوست دارند که این رابطه جنسی بیشتر طول بکشد. یکسری کارها هست که زوج ها می توانند انجام دهند. اما متاسفانه بعضی از متخصصین از واژه "درمان" برای این منظور استفاده کرده اند که این مفهوم را می رساند که "بیماری" وجود دارد. اما این بیماری نیست، تفاوت های فردی است. بعضی از مردها سریع ارضا می شند بعضی ها دیر و اکثراً هم یک چیزی بین این دو. همچنین جای تاسف است که بعضی متخصصین ادعا می کنند که می توانند انزال زودرس را با چند تمرین ساده و بین شش تا هشت هفته درمان کنند. با همچنین ادعاهایی گول نخورید. تحقیقات نشان داده است که مردانی که تحت این درمان ها قرار گرفته اند، سه سال بعد به همان سرعتی که قبلاً انزال داشتند، ارضا می شدند. تکنیک های کنترل انزال یادگرفتنی است اما نیاز به زمان و صبر بسیار دارد و درصورتی عمل می کند که هر دو طرف با هم همکاری کنند و همیشه باید این تکنیک ها را دنبال کنند و حتی اگر یکبار به خاطر احساسات کنترل خود را از دست بدهند کار خراب می شود.

کاملاً مشخص است که زن ها نباید هیچوقت همسرشان را به این خاطر تحقیر یا سرزنش کنند. اما ممکن است یک زن خسته شود و بگوید، "اگه دوستم داشته باشی صبر میکنی". انزال سریع هیچ ارتباطی به دوست داشتن ندارد و علت آن سیستم عصبی بسیار حساس است. حتی حرف هایی مثل "شوهر قبلیم می تونست نیم ساعت صبر کند تو چه مشکلی داری؟" بیشتر از هر چیزی غرور مرد را خرد می کند.

به خانم هایی که همسرشان سریع انزال دارند اطمینان می دهند که مردشان اینکار را عمداً انجام نمی دهد. آنها اینکار را از روی خودخواهی انجام نمی دهند. درواقع، هنوز هیچ تحقیقی به طور قطع مشخص نمی کند که چرا بعضی از مردها سریع انزال می کنند همینطور که هیچ تحقیقی هم علت ارگاسم شدن راحت تر خیلی از زن ها را توضیح نمی دهد. اما دو مشاهده بالینی در این زمینه انجام داده ام که دوست دارم برایتان مطرح کنم. من متوجه شده ام که اکثر آنهایی که انزال سریع دارند کمی مضطرب تر از حد متوسط هستند و به همین خاطر سریع هیجان زده می شوند. همیشه گفته ام که وقتی مردی مضطرب است و شدیداً تحریک شده وارد یک وضعیت متفاوتی از هوشیاری می شود که بدنش او را به سمت انزال می کشاند و به هیچ وجه فرد توانایی مقابله با آن را ندارد.

زن می تواند به مرد یادآور شود که ریلکس شود و اهمیت ریلکس بودن فکری و جسمی هر دوی آنها را به او یادآوری کند. اینکار باعث می شود مرد کندتر پیش برود اما نباید از نوازش کردن مرد دست بردارد. این نوازش کردن ها باید برای حفظ برانگیختگی نسبی او اما نه هل دادن او به سمت انزال صورت گیرد. تمریناتی هست که زوج ها می توانند با همکاری هم برای کمک به ریلکس کردن مرد، پایین آوردن اضطراب و هیجان او و بالا بردن تمرکز او در روند پیشرفتش انجام دهند. مردهایی که انزال سریع دارند معمولاً نمی توانند آن لحظه غیرقابل برگشت را پیش بینی کنند. متاسفانه، توضیح این تمرینات کمی طولانی است و در این مقاله نمی گنجد به همین خاطر پیشنهاد می کنم مقالات بیشتری را در این زمینه مطالعه کنید.

اما می توانم چند نکته عملی به خانم ها پیشنهاد دهم. اول اینکه به همسرتان اطمینان بدهید که عاشق تمام نوازش کردن ها و بوسیدن های او هستید. باید غرور و اعتماد به نفس او را بالا ببرید چون اکثر مردهایی که انزال سریع دارند خودشان را در زمینه جنسی ناتوان می بینند. سعی کنید او را از عجله کردن دور کنید و بگویید که قبل از هر چیز  بدنتان را کشف کند. از او بخواهید که با دهان و زبان شما را تحریک کرده و به ارگاسم برساند. وقتی اینکار انجام شد به او بگویید که نوبتتان تمام شده و الان دیگر نوبت اوست.

اما اگر به ارگاسم نرسیدید به مردتان بگویید آرام دراز بکشد و شما روی او بروید. به او بگویید که کاملاً ریلکس دراز بکشد و هیچ کدام از عضلاتش را تکان ندهد. در این وضعیت که زن غالب است همه حرکتها را شما بایدانجام دهید و باید تماس بدنتان با بدن شوهرتان را حفظ کنید. این روش تحریک مرد را کمتر می کند چون کاملاً متفاوت از حالت هایی است که مرد در آن غالب است و می تواند دخول طولانی و سریع داشته باشد. مزیتی که این روش برای شما دارد این است که می توانید زاویه بدنتان را طوری تنظیم کنید که آلت تناسلی شوهرتان موقع رفت و برگشت با چوچوله شما برخورد کند و درنتیجه تحریک بیشتری داشته باشید. این روش لذت بسیار بیشتری به زن می دهد.

در یک رابطه جنسی خوب، هیچ درخواستی انجام نمی شود و هیچ قضاوتی هم نمی شود. مردها معمولاً بیشتر به خود عمل جنسی علاقه دارند و زن ها لازم است که صبر و پشتکار بیشتری برای فهماندن به آنها که عشق بازی فقط این عمل نیست داشته باشند. ارتباط حسی و عاطفی باید چه باوجود عمل جنسی و چه بدون آن عمیقاً بین دو طرف وجود داشته باشد. عالی است اگر ارگاسم اتفاق بیفتد و اگر هم اتفاق نیفتد باز هم عالی است. چه یک دقیقه طول بکشد چه یک ساعت باید برایتان لذت بخش باشد و از این ها گذشته، رابطه جنسی باید همیشه برایتان بهترین لذت زندگی زناشویی باشد.

چرا خانم ها تظاهر به ارگاسم می کنند؟

بله خیلی وقت ها خانم ها تظاهر به ارضا شدن می کنند. من بعنوان یک زن که سالیان طولانی زندگی کرده ام و با دوستانم در این مورد حرف زده ام می توانم بگویم که تقریباً 99% خانم ها موقع رابطه جنسی با شوهرانشان تظاهر میکنند که ارگاسم شده اند و در 100% موارد شوهرانشان متوجه نشده اند. بارها و بارها از زبان مردها شنیده ام که اگر همسرشان تظاهر به ارگاسم کند متوجه می شوند اما واقعیت نشان می دهد که تعداد بسیار کمی از آنها این توانایی را دارند.

مردها دوست دارند فکر کنند که وقتی با همسرشان رابطه جنسی برقرار می کنند بهترین رابطه جنسی زندگیشان را به آنها داده و کاملاً آنها را ارضاء کرده اند.

با اینکه امروزه خانمها بیشتر از نسل های قبل در مورد رابطه جنسی صحبت می کنند اما هنوز هم تعداد زیادی از خانم ها هستند که دوست ندارند در این مورد با شوهرشان حرف بزنند  بگویند که دوست دارند رابطه جنسیشان به چه صورت باشد. به همین دلیل ممکن است خیالپردازی کنند و آنچه می خواهند را در تصوراتشان ببینند اما حتی یک کلمه هم درمورد آن با همسرشان حرف نزنند. اما چرا؟ چون زن ها می دانند که اعتماد بنفس مردها چقدر شکننده است. یک خانمی که می شناختم می گفت که بعد از سالها درمان و مشاره برای ازدواج، یک شب حین رابطه جنسی به شوهرش می گوید:

"واقعاً دوست دارم که امشب ارگاسم بشم."

"یعنی چی؟ مگه تا حالا نمی شدی؟"

"اممم.... نه!"

"پس تظاهر می کردی؟"

"اوهوم. بعضی وقت ها."

"چند بار تظاهر کردی؟"

"بیشتر از بیست."

"بیست بار؟"

"نه بیست سال!"

آن زن گفت که زندگی جنسی او همان شب تمام شد. شوهرش کم کم تمایلش را به او از دست داد و در مابقی زندگی زناشویی هیچ رابطه جنسیی با هم نداشتند.

اما چرا خانمها تظاهر به آن می کنند؟ شاید به اندازه تعداد خانم ها برای این مسئله دلیل وجود داشته باشد. اما متداولترین دلایل آن عبارتند از:

1. زن باید کاملاً احساس نزدیکی با شوهرش کند و به او اعتماد کند تا بتواند ارضاء شود.

2. او خسته است و فقط می خواهد که رابطه جنسی تمام شود.

3. حوصله شروع کردنش را نداشته اما به خاطر اینکه شما ناراحت نشوید مجبور به اینکار شده است.

4. شما تحریکش نمی کنید. بوی بدنتان، بی دهانتان یا هر چیز دیگری در شما باعث امتناع او می شود. اما نمی خواهد که احساساتتان را جریحه دار کند چون دوستتان دارد به همین خاطر سعی می کند سریع کار را تمام کند.

5. از دستتان عصبانی است اما نه آنقدر عصبانی که درموردش با شما حرف بزند.

6. بارها و بارها تلاش کرده که به شما بگوید آرامتر پیش بروید یا بگوید که دوست دارد چطور رابطه جنسی برقرار کنید اما شما اشاره هایش را متوجه نشدید.

7. می ترسد که ارضاء شدنش وقت زیادی بگیرد و شما خسته شوید به همین خاطر تظاهر می کند که ارضاء شده است.

بله خانم ها تظاهر می کنند که ارضاء شده اند. و همسر شما هم ممکن است اینکار را کرده باشد. حالا ببینید که از کجا باید بفهمید.

1. اگر بعد از رابطه جنسی هنوز انرژی زیادی داشته باشد و بخواهد از جا بلند شود و به بقیه کارهایش برسد مطمئن باشید که تظاهر به ارضاء شدن کرده است.

2. اگر حین رابطه جنسی واژن او انقباضات شدید نداشت پس ارضاء نشده است.

3. اکثر خانم ها موقع ارضاء شدن پوست صورت و گردنشان گلگون می شود و نوک سینه هایشان سفت می شود اگر برای طرف شما اینطور نشد پس ارضاء نشده است.

4. اگر موقع ارضاء شدن بتواند حرف بزند درست مثل فیلم های پورنو بدانید که تظاهر می کند. ارگاسم واقعی فقط صدای آه زن را بلند می کند و حرف زدن و مکالمه برای او ممکن نیست.

5. اگر دیدید که برای انجام رابطه جنسی عجله دارد و نوازش های شما را قطع می کند تا سریع سر رابطه جنسی اصلی بروید بدانید که فقط می خواهد زود کار را تمام کند.

6. اگر در کمتر از 5 دقیقه بدون اینکه پیش نوازی طولانی داشته باشید تظاهر به ارگاسم شدن کند بدانید که فقط قصد داشته شما ارضا شوید و بعد دنبال کارتان بروید.

7. اگر فوراً پس از آن بخواهد حرف بزند بدانید که تظاهر به ارضا شدن کرده است. اگر بخواهد که در آغوشتان بیاید یا آرام دراز بکشد احتمالاً ارضا شده است.

8. وقتی زنی ارضا می شود دستگاه تناسلی او بسیار حساس می شود و اگر به لمس کردن خود ادامه دادید و او دستتان را کنار نزد بدانید که ارضا نشده است.

پس اگر فکر می کنید که همسرتان تظاهر به ارضا شدن می کند، آیا باید از او بپرسید؟ نه به هیچ وجه. سعی کنید مطالعه تان را بیشتر کنید تا رابطه جنسی بهتری انجام دهید. اگر دیدید که می خواهد با عجله کار را تمام کند به او بگویید که امشب اصلاً نمی خواهید رابطه جنسی کنید و فقط می خواهید ناز و نوازشش کنید و او را ارضا کنید. همین. و به احتمال زیاد این اتفاق برای او خواهد افتاد.

سعی کنید کمی بیشتر درمورد آناتومی خانم ها مطالعه کنید. کمتر به خودتان و چیزهایی که تحریکتان می کند فکر کنید و کمی از توجهتان را هم به چیزهایی که همسرتان را تحریک می کند معطوف کنید. بیشتر خانم ها با رابطه جنسی کامل نیست که ارضا می شوند. آنها نیاز به تحریک چوچوله دارند. بیشتر آنها دوست ندارند که چوچوله شان را سفت و خشن تحریک کنید. اگر واژنشان خشک بود اینکار را نکنید چون دردناک خواهد بود. می توانید از روغن استفاده کنید.

هرچقدر خارج از تختخواب بیشتر با او حرف بزنید بیشتر به شما اطمینان خواهد کرد و احساسات و رازهای خود را با شما در میان خواهد گذاشت و درمورد چیزهایی که در رابطه جنسی دوست دارد با شما حرف خواهد زد. پس حالا که فهمیدید به احتمال زیاد همسر شما هم همیشه تظاهر به ارضا شدن می کرده است، ببینید چطور می توانید یک ارگاسم واقعی به او بدهید

نکاتی در مورد سقط جنین

سقط جنین در صورتی باید انجام گیرد که با تایید پزشک سلامت مادر در معرض خطر جدی قرار داشته باشد و یا مشخص گردد کودک بعد از تولد دچار نواقص شدید فیزیکی یا ذهنی خواهد بود. تمام این مراحل باید سیر قانونی و پزشکی خود را طی کند.

همه بحث ها درمورد سقط جنین به شش سوال خلاصه می شود. پنج سوال اول به ماهیت جنین برمی گردد که داخل رحم مادر رشد می کند و آخرین سوال به بحث اخلاقیات در این مسئله می پردازد. این سوالات عبارتند از:

1. آیا این موجود، زنده است؟

2. آیا این موجود یک انسان تلقی می شود؟

3. آیا این موجود یک شخص تلقی می شود؟

4. آیا این موجود از نظر فیزیکی مستقل است؟

5. آیا این موجود دارای حقوق انسانی است؟

6. آیا سقط جنین قتل تلقی می شود؟

اجازه بدهید نگاهی به هر یک از این سوالات بیندازیم. به شما نشان می دهیم که چطور افراد مخالف با سقط جنین از پاسخ هایی کاملاً منطقی برای پشتیبانی از ادعای خود استفاده می کنند اما بعد نشان می دهیم که چطور منازعات آنها از این واقعیت که سقط جنین عملی اخلاقی است حمایت می کند.

1. آیا این موجود، زنده است؟

بله. آن حامیانی که ادعایی غیر از این پاسخ دارند، به ضرر خودشان و هدف مرافعه خودشان قدم برمی دارند. البته که این موجود زنده است. یک مکانیزم بیولوژیکی موادمغذی و اکسیژن را به انرژی تبدیل می کند و باعث می شد که سلولهای آن تکثیر شوند و رشد کنند. این موجود، صد در صد زنده است.

فعالان مخالف سقط جنین گاهی به اشتباه از این واقعیت  برای پشتیبانی از جنبش خود استفاده می کنند. آنها ادعا می کنند که حیات از زمان لقاح آغاز می شود و البته حق با آنهاست. پیدایش یک حیات انسانی زمانی اتفاق می افتد که یک تخم با 23 کروموزوم به یک اسپرم با 23 کروموزوم ملحق می شود و سلولی بارور تشکیل می دهد که زیگوت خوانده می شود که 46 کروموزوم دارد. زیگوت تک سلولی همه DNA های لازم برای رشد یافتن و تبدیل شدن به یک موجود انسانی مستقل و هوشیار را دارد و یک انسان بالقوه است.

اما زنده بودن همه حقوق انسانی را به زیگوت نمی دهد و حق سقط نشدن طی دوره بارداری از آن جمله است.

یک آمیب (ameba) تک سلولی هم موادمغذی و اکسیژن را به انرژی بیولوژیکی تبدیل می کند که باعث تکثیر یافتن و رشد سلولهای آن می شودو همچنین یکسری کامل از DNA های خودش است و همه چیز آن مشابه زیگوت است به استثنای اینکه یک انسان بالقوه نیست، همیشه یک آمیب می ماند و هیچوقت به انسان تبدیل نمی شود. دقیقاً به اندازه زیگوت زنده است اما ما هیچوقت ازحقوق انسانی آن به خاطر همان واقعیت دفاع نمی کنیم. فعالان مخالف سقط جنین هم نمی توانند اینکار را بکنند، به همین خاطر است که لازم است حتماً به بقیه سوالات هم پاسخ بدهیم.

2. آیا این موجود یک انسان تلقی می شود؟

باز هم بله. آنها که با سقط جنین موافق هستند ادعا می کنند که جنین زیگوت (جنین کمتر از هشت هفته) انسان نیست. اما این جنین واقعاً انسان است. DNA آن دقیقاً مثل DNA انسان است و اگر به آن اجازه رشد داده شود، به انسان تبدیل می شود.

باز هم فعالان مخالف سقط جنین گاهی به اشتباه از این واقعیت برای پشتیبانی از نظرات خود استفاده می کنند. آنها می گویند، "میوه درخت بلوط، درخت بلوط در مراحل اولیه آن است به همین ترتیب، یک زیگوت هم یک انسان در مراحل اولیه رشد است". و واقعاً هم حق با آنهاست. اما داشتن یکسری کامل از DNA انسان کلیه حقوق انسانی را به زیگوت نمی دهد—ازجمله حق سقط نشدن طی دوران بارداری.

حرفم را باور ندارید؟ اشکالی ندارد، این را امتحان کنید: دستتان را داخل موهایتان کنید، یک دسته مو در دستتان بگیرید و آن را بکشید. به ریشه موهایتان نگاه کنید. آن بافتی که در انتهای مو می بینید، فلوکول مو است. آن هم یکسری کامل از DNA انسان را در خود دارد و این دقیقاً همان الگوی DNA است که در بقیه سلولهای بدنتان هم یافت می شود اما در واقعیت این خاص بودن DNA نیست که آن را به یک انسان متفاوت تبدیل می کند. دوقلوهای همسان DNA هایی کاملاً مشابه دارند اما هیچوقت نمی گوییم که یکی از دیگری کمتر آدم است و دوقلوها هم دقیقاً یک انسان مشابه نیستند. این شکلبندی DNA نیست که باعث می شود زیگوت یک انسان تلقی شود؛ دلیل آن این است که از DNA انسان در خود دارد. فولکول موی شما دقیقاً همان چیزهایی را دارد که یک زیگوت انسان دارد به جز اینکه کمی بزرگتر است و یک انسان بالقوه نیست. فولکول موی شما هم به همان اندازه زیگوت انسان تلقی می شود اما ما هیچوقت از حقوق انسانی آن دفاع نمی کنیم. فعالان مخالف سقط جنین هم نمی توانند اینکار را بکنند به همین خاطر است که دو سوالی که در زیر می آید در مبحث سقط جنین اهمیت ویژه ای پیدا می کند.

3. آیا این موجود، شخص تلقی می شود؟

خیر. آن فقط یک شخص بالقوه است.

لغت نامه وبسترز شخص را اینطور معنی می کند: "یک فرد یا یک کلیت غیرقابل تقسیم بودن؛ وجودی قابل تشخیص بودن." فعالان مخالف سقط جنین ادعا می کنند که هر زیگوت تازه بارور شده یک شخص است چون DNA آن به طور منحصربه فردی متفاوت با سایرین است. به عبارت دیگر، اگر شما انسان هستید، باید یک شخص هم باشید.

البته قبلاً دیدیم که یک فولکول ساده مو هم به همان اندازه یک زیگوت تک سلولی انسان است و آن DNA خاص تفاوتی ایجاد نمی کند چن دو دوقلوی همسان هم یک شخص نیستند. کاملاً مشخص است که باید اتفاق دیگری بیفتد تا یک انسان را از دیگری متمایز کند. اتفاق دیگری باید بیفتد تا یک بدن DNA دار به یک شخص مجزا تبدیل شود.

اکثر افراد این مسئله را ذاتاً می دانند اما به یک دلیل خاص  قادر به بیان آن نیستند.

مرز تعریف کننده بین چیزیکه انسان است و کسی که یک فرد تلقی می شود، هشیاری است. این خصوصیت خودآگاهی هوشیاری است که باعث می شود ما از دیگران متفاوت و متمایز باشیم. این خودآگاهی، این هوشیاری توام با ادراک و احساس همان چیزی است که ما را از زندگی حیوانی روی کره زمین جدا می کند. ما درمورد خودمان فکر می کنیم. از زبان برای توصیف خودمان استفاده می کنیم. ما از خودمان بعنوان بخشی از یک کلیت بزرگتر آگاهی داریم.

مشکل اینجاست که هوشیاری به طور طبیعی بعد از گذشت چند ماه یا حتی چند سال پس از تولد نوزاد ایجاد می شود. این مسئله معمایی اخلاقی برای حامیان حقوق سقط جنین ایجاد می کند. آنها ذاتاً می دانند که چه چیز یک انسان را به یک فرد یا شخص تبدیل می کند اما همچنین می دانند که چنین فردیت اختصاصی تا بعد از تولد اتفاق نمی افتد. درنتیجه استفاده از فردیت بعنوان بحثی در حقوق سقط جنین به بحث دیگری منتهی می شود که میگوید نباید هیچ اشکالی داشته باشد که یک کودک 3 ماهه را بکشیم چون هنوز به هوشیاری نرسیده است.

فعالات ضد سقط جنین از این مشکل استفاده می کنند تا ادعای خود را ثابت کنند. در یک منازعه یک طرفدار سقط جنین به درستی بیان می کند که تفاوت بین یک جنین و یک انسان کامل این است که جنین یک فرد نیست. فعال مخالف سقط جنین هم به طرز زیرکانه ای پاسخ او را با این پرسش می دهد که چه چیز کسی را به یک فرد تبدیل می کند و طرفدار سقط جنین برای بیان آنچه ذاتاً می داند کلمات را گم می کند. این مسئله را ما می دانیم چون با آن زندگی کردیم. ماما یدانیم که هیچ خاطره ای از خودآگاهی قبل از اولین تولدمان یا حتی دومین آن نداریم. اما خیلی زود هم متوجه می شویم که اگر بگوییم انسان تا چند وقت بعد از تولد به فرد تبدیل نمی شود به مشکل می خوریم. به همین خاطر هیچ نمی گوییم. بعد فعال مخالف سقط جنین از این ناتوانی در توصیف ذات فردیت بعنوان دلیل بر ادعای خود که انسان در همان زمان لقاح یک فرد تلقی می شود، استفاده می کند.

اما آنها اشتباه می کنند. "منطق" آنها کاملاً اشتباه است. چون یک نفر نمی تواند حقیقت را به زبان بیاورد به این معنا نیست که باور او حقیقت نداشته باشد.

و در واقعیت، ترس طرفداران سقط جنین کشف نمی شود. حق با آنهاست و میتوانند بدون تردید آن را بیان کنند. یک انسان تا قبل از هوشیاری به یک فرد تبدیل نمی شود و هوشیاری تا بعد از تولد اتفاق نمی افتد. اما این واقعیت با بحث مخالفین سقط جنین که می گویند اگر اینطور باشد نباید اشکالی داشته باشد که یک بچه سه ماهه را بکشیم چون هنوز به یک شخص تبدیل نشده استف اعتبار خود را از دست نمی دهد.

این وجود هنوز یک شخص بالقوه است  بعد از تولد به یک شخص بالقوه مستقل تبدیل می شود که وجود آن دیگر تهدیدی برای یک وجود دیگر تلقی نمی شود. برای درک بهتر این مسئله باید به سوال بعدی بپردازیم.

4. آیا این موجود از نظر فیزیکی مستقل است؟

خیر. این موجود برای ادامه حیات خود قطعاً به یک انسان دیگر وابسته است. بدون موادمغذی و اکسیژنی که در بدن مادر برای این موجود فراهم می شود، خواهد مرد. در طول دوره بارداری جنین و بدن مادر به طور همزیستی به هم وصل هستند، در یک فضای فیزیکی مشابه هستند و خطرات مشابهی را دارند. هر کاری که مادر می کند روی جنین تاثیر گذار است و وقتی مشکلی برای جنین ایجاد شود، روی مادر نیز تاثیر می گذارد.

فعالات مخالف سقط جنین ادعا می کنند که نمی توان از وابستگی جنین بعنوان مسئله ای در بحث سقط جنین استفاده کرد. آنها می گویند که حتی بعد از تولد هم برای سالیان طولانی، کودک همچنان به مادر، پدر و اطرافیان خود نیازمند است. و از آنجا که هیچکس هم نمیتواند ادعا کند که کشتن یک کودک به خاطر وابستگی آن به دیگران اشکالی ندارد، پس نمی توان گفت که به خاطر وابستگی جنین می توان آن را به قتل رساند.

اما مسئله ای که مخالفان سقط جنین نادیده می گیرند تمایز گذاشتن بین وابستگی فیزیکی و وابستگی اجتماعی است. منظور از وابستگی فیزیکی برآورده کردن نیازهای فیزیکی کودک نیست. آن وابستگی اجتماعی است، آن وابستگی کودک به جامعه—سایر افراد—برای غذا دادن، لباس پوشاندن و دوست داشته شدن است. وابستگی فیزیکی زمان اتفاق می افتد که یک حیات فقط به جسم یک حیات دیگر برای ادامه زندگی وابسته باشد.

وابستگی فیزیکی به خوبی توسط فیلسوف جودیت جارویس تامسون در سال 1971 نشان داده شد. او سناریویی خلق کرد که در آن زنی را می دزدندو زن زمانی به هوش می آید که می بیند با عمل جراحی او را به یک ویولن زن معروف که 9 ماه برای زنده ماندن به بدن او نیاز دارد، وصل کرده اند. پس از آن 9 ماه، ویولن زن خواهد توانست به تنهایی به حیات  خود ادامه دهد اما تا آن زمان به وجود این زن نیاز دارد.

سپس تامسون می پرسد که آیا آن زن از نظر اخلاقی مجبور به وصل ماندن به آن ویولن زن است. کار خیلی خوبی خواهد بود اگر اینکار را بکند چون دنیا را از زیبایی آهنگ هایی که توسط این ویولن زن نواخته می شود بهره مند می کند اما آیا از نظر اخلاقی درست است که به یک موجود دیگر اجازه بدهد از بدن او برای زنده ماندن استفاده کند؟

اینجاست که مخالفان سقط جنین قبول شکست می کنند. آنها ادعا می کنند که مصرف RU-486 برای مادران باردار غیرقانونی است چون باعث می شود موادمغذی از  رحم او بیرون رود و درنتیجه دستگاه حمایتی از جنین گرفته شود و حیات او پایان یادب. درنتیجه ادعاهای مخالفان سقط جنین فقط موید وابستگی فیزیکی مطلق است.

وقتی در نظر بگیریم که این موجود که متصل به بدن زن زندگی می کند نه تنها یک فرد نیست بله فقط یک فرد بالقوه است موضوع عمیق تر هم می شود.

برای پیچیده تر کردن بیشتر آن باید بفهمیم که وابستگی فیزیکی  به معنای تهدید فیزیکی برای جان مادر هم هست. سازمان بهداشت جهانی گزارش می کند که تقریباً 670،000 زن هرساله به خاطر مشکلات ناشی از بارداری جان خود را از دست می دهند (این رقم شامل سقط جنین ها نمی شود). این یعنی 1800 زن در روز. همچنین در مطبوعات کشورهای پیشرفته مثل امریکا یا کانادا می خوانی که یک زن با به دنیا آوردن بچه13 مرتبه بیشتر در معرض مرگ قرار می گیرد تا با سقط کردن جنین.

درنتیجه، بارداری نه تنها چشم انداز داشتن یک فرد بالقوه که ازنظر فیزیکی به بدن یک زن خاص وابسته است می باشد، بلکه به این معناست که زن هم خود را در یک موقعیت تهدید آمیز برای جان خود قرار می دهد.

برخلاف وابستگی اجتماعی که مادر می تواند فرزند خود را برای فرزندخواندگی به کسی دیگر بدهد یا کسی را استخدام کند تا از فرزندش مراقبت کند، رد طول بارداری جنین به طور مطلق از نظر فیزیکی به بدن مادر وابسته است. برخلاف وابستگی اجتماعی که حیات فیزیکی زن با وجود فردی دیگر تهدید نمی شود، در طول بارداری زن خود را در معرض آسیب های فیزیکی قرار می دهد تا آن حیات DNA ای که فقط یک فرد بالقوه است رشد کند.

این ما را به سوال بعدی نزدیک می کند: آیا حقوق یک فرد بالقوه بر حقوق یک مادر برای کنترل بدن خود و محافظت از خود دربرابر خطری که جان او را تهدید می کند، ارجحیت دارد؟

5. آیا این موجود دارای حقوق انسانی است؟

هم بله هم خیر.

یک فرد بالقوه همیشه باید حقوق انسانی کامل داشته باشد مگراینکه وجود آن مزاحم حقوق زندگی، آزادی و خوشبختی یک انسان هوشیار باشد. درنتیجه، یک جنین هیچ حقی قبل از تول ندارد و بعد از تولد از کلیه حقوق انسانی بهره مند می شود.

اگر جنین به دنیا می آید به خاطر این است که مادر از حقوق خود می گذرد تا اجازه بدهد این فرد بالقوه درون او رشد کند. اگر مادر تصمیم بگیرد که از بدن خود دربرابر خطرات بچه دار شدن محافظت کند حق کامل دارد که بارداری را خاتمه دهد.

مخالفان سقط جنین می گویند، "تنها تفاوت بین یک جنین و یک کودک سفر در طول کانال تولد است." این حرف گستاخانه به هیچ وجه این واقعیت را خدشه دار نمی کند که "موقعیت محل" تنها چیزی است که در جهان تفاوت ایجاد می کند.

خیلی ساده است. شما نمی توانید دو وجود با حقوق یکسان داشته باشید که یک بدن را اشغال کنند. یکی از آنها اتوماتیک وار روی دیگری حق وتو پیدا می کند و درنتیجه آنها حقوق یکسان ندارند. درمورد زن باردار، دادن حق زندگی به یک فرد بالقوه در درون رحم، حق مادر برای زندگی، آزادی و خوشبختی را از بین می برد.

از طرف دیگر پس از تولد، فرد بالقوه دیگر بدن مادر را اشغال نمی کند به همین دلیل کلیه حقوق انسانی به او تعلق می گیرد. درنتیجه بااینکه یک بدن انسانی کامل ممکن است هنوز یک فرد نباشد، می تواند پس از تولد از حمایت قانون برای حقوق خود استفاده کند. اما قبل از تولد فقدان فردیت آن و تهدید بودن آن برای زن، سقط جنین را انتخابی کاملاً منطقی و اخلاقی می کند. و این مسئله ما را به پرسش آخر می رساند که دشوارترین نکته ماجراست...

6. آیا سقط جنین قتل تلقی می شود؟

خیر، به هیچ عنوان.

اگر آن موجود یک فرد مستقل نباشد، سقط جنین قتل تلقی نمی شود. یکی ممکن است بگوید که پس اشکالی ندارد که زندگی هر بچه ای را تا قبل ازاینکه به هوشیاری برسد بگیریم اما ما نمی دانیم که چه مدت پس از تولد کودک به فردیت و هوشیاری دست پیدا می کند پس کاملاً منطقی است که از استقلال آنها بعنوان یک مرزی استفاده کنیم که کلیه حقوق انسانی را به آنها می دهد.

استفاده از استقلال مشکل نوزادان پیشرس را هم حل می کند. بااینکه یک نوزاد پیشرس هنوز یک فرد بالقوه است اما باتوجه به استقلال او از مادرش کلیه حقوق یک انسان هوشیار را به او می دهیم. این باعث می شود دیگر لازم نباشد یک تاریخ معین تعیین کنیم که چه زمان نوزاد به هوشیاری می رسد و فردیت پیدا می کند. برخی فرهنگ های قدیمی این زمان را دو سال یا حتی بیشتر می دانند. فرهنگ مذهبی مدرن آن را در زمان لقاح می دانند که کاملاً اشتباه است چون همانطور که مشاهده کردید ثابت کردیم که یک یک جنین به همان اندازه یک فولکول مو انسان است.

اما این باعث نمی شود که مذاهب سرزنش های خود را به زنانی که تصمیم می گیرند بدن خود را کنترل کنند معطوف نکند. این کاملاً طعنه آمیز است که انسانهایی که ادعا می کنند نمایانگر خدای مهربان هستند از اثبات ادعای اشتباه خود واهمه دارند.

وقتی  در نظر بگیریم که اکثر خانم های که سقط جنین داشته اند دشوارترین تصمیم زندگی خود را گرفته اند همه چیز بدتر هم می شود. هیچکس فکر نمی کند که سقط جنین کار خیلی خوبی است. هیچکس به خاطر اینکه حق دارد بچه خود را سقط کند باردار نمی شود. چون بااینکه قتل محسوب نمی شود اما یک دختر یا پسر بالقوه را از فرد می گیرد. پس نیازی نیست که به خانم ها بگویید که مرتکب قتل شده اند.

چون اینطور نیست. برعکس سقط جنین درصورتی که سلامت مادر را بطور جدی بخطر بیندازد و یا مشخص گردد جنین پس از تولد دچار نقص فیزیکی یا ذهنی خواهد بود، انتخابی کاملاً اخلاقی برای هر زنی است  که می خواهد کنترل بدن خود را در دست داشته باشد.

چطور با طرد شدن عشقی کنار بیاییم

همه در طول زندگی خود گاهی طرد می شوند. برای من هم اتفاق افتاده است به خاطر همین می دانم که بدترین احساس روی زمین است.

افرادیکه طرد شده باشند معمولاً شدیداً شوکه و عصبی می شوند. تعجب می کنند که آیا می توانند به قسمت دیگری از زندگی خود اعتماد کنند یا نه چون این طرد شدگی قضاوت خود آنها را هم زیر سوال برده است. واقعاً موقعیت بدی است.

خیلی وقت ها ارباب رجوع هایم که برای مشاوره می آیند، با تمام شدن رابطه شان کنار آمده اند و طوری به نظر می رسند که انگار در حال بهبودی از یک عمل جراحی بسیار جدی یا تصادف اتومبیل هستند.

از دست دادن کسی که دوستش دارید، خلائی سنگین در دل شما باقی می گذارد. این عذاب باعث می شود انتظار روزهایی را بکشید که زندگی برایتان آسانتر شود و همچنان امیدوار می مانید که طرفتان برگردد، گاهی اوقات حتی بعد از سالها زندگی مجردی.

تفکر اشتباه

همچنین ممکن است حس کنید که اگر طرفتان برنگردد، دیگر هیچکس نمی تواند آن خلاء را در زندگی شما پر کند و دیگر نمی توانید عاشق کسی شوید. این حرف کاملاً پوچ است اما غم و اندوه باعث می شود نتوانیم درست فکر کنیم.

چندین و چند بار پیش آمده که بیمارانم به من گفته اند: "زندگی من هم اینطور بود دیگه. من دیگه نمی تونم کسی رو پیدا کنم. هیچکس دیگه عاشق من نمیشه".

اگر من بعنوان مشاور سعی نکنم که خلاف آنرا به آنها بفهمانم هیچوقت متوجه نخواهند شد. اینکه به خودتان بگویید که زندگی عشقی شما به پایان رسیده به هیچ وجه کمک حالتان نخواهد بود. فقط بدبختیتان را بیشتر می کند. واقعیت این است که همین حالا، در بدترین شرایط ناامیدی، همه ما فکر می کنم که هیچ اتفاق خوبی دیگر برایمان نمی افتد اما چون اینطور احساس می کنیم دلیل بر آن نیست که حقیقت داشته باشد!

پس تلاش کنید، باوجود تمام درد و غمتان تلاش کنید تا در آن موقعیت هم کمی منطق داشته باشید.

یعنی هر طوری که شده به خودتان بگویید، "حالم خیلی بده و از اینکه ولم کرده خیلی ناراحتم" اما دیگر به آن اضافه نکنید که، "و دیگه هیچکس منو دوست نخواهد داشت و من باید تا آخر عمر تنها بمونم". اگر اینکار را بکنید فقط مغزتان را با بدبختی های بیشتر پر می کنید و این کار درستی نیست چون در آن لحظه خودش به اندازه کافی بدبختی دارد!

قبول کنید که همه چیز تمام شده است

خوب حالا باید ببینیم چطور می توانید با این درد کنار بیایید؟  چطور می توانید یاد بگیرید که به زندگی خود ادامه دهید؟ چطور می توانید به این وضعیت تجرد خود بعنوان فرصتی استثنایی و عالی نگاه کنید نه مجازات؟ چطور می توانید حس دوست داشته نشدن و ناخواسته بودن و اینکه سرنوشت تعیین کرده که تا پایان عمر تنها بمانید و با بدبختی زندگی کنید را از ذهنتان بیرون کنید؟

اولین قدم به سمت آینده ای روشن و مثبت این است که قبول کنید شریک زندگیتان رفته است و دیگر برنمی گردد.

این یعنی با غم و اندوهتان روبه رو شوید و به خودتان اجازه دهید برای غم از دست دادن او و همه امیدها و آرزوهایتان تا می توانید گریه کنید. البته این واقعاً شرایطی دردآور است.

مهمترین چیزی که باید به یاد داشته باشید این است که این نیز می گذرد. می دانم شاید در آن لحظه اینطور به نظر نرسد اما تا بوده همین بوده باور کنید.

خسته شوید، بهتر شوید

دومین مسئله مهم این است که به دوستانتان تکیه کنید و تا زمانیکه دیگر حتی یک کلمه هم برای گفتن نداشته باشید درمورد شریک زندگی سابقتان با آنها حرف بزنید.

وقتی بفهمید که دیگر حوصله خودتان هم از این حرف های تکراری سر رفته است، بهتر خواهید شد. حرف زدن رمز بهتر شدن است. وقتی درمورد غم و غصه هایمان حرف می زنیم، آنها قدرتی که روی ما داشتند را کم کم از دست می دهند و حال ما بهتر می شود.

اما در آن لحظات دردناک خیلی مهم است که حسابی مراقب خودتان باشید. درواقع، باید مثل یک آدم علیل و ناتوان با خودتان برخورد کنید و به همان اندازه از خودتان مراقبت کنید که یک فرد ناتوان مراقبت لازم دارد.

حمام گرم و طولانی بکنید، به موسیقی گوش دهید که کمک کند احساساتتان را بیرون بریزید و خودتان را با غذاهای مورد علاقه تان وسوسه کنید و به دیگر اجازه دهید که نزدیکتان شوند و از شما مراقبت کنند.

ورزش کردن هم ایده خیلی خوبی است. ورزش و فعالیت جسمانی حال و روحیه را بهبود می بخشد. ورزش به افزایش مواد شادی زا در مغر که همان اندورفین ها هستند کمک می کند. همچنین پیامی بسیار مهم به مغز می فرستد که یعنی ما مراقب خودمان هستیم.

این مسئله مراقبت کردن برای مردهایی که رابطه شان را از دست داده اند اهمیت بیشتری دارد چون خانم ها خیلی راحت تر به دوستانشان زنگ می زنند و درمورد غم و غصه هایشان درد و دل می کنند اما اینکار برای آقایان سخت است. آنها عادت دارند که به تنهایی از پس غم و ناراحتی هایشان برآیند که خیلی سخت است.

فرایند بهبودی

این فرایند را سالها پیش برای یک برنامه تلویزیونی درست کردم. خیلی خوشحالم که از آن موقع تاحالا به افراد بیشماری کمک کرده است که گذشته شان را پشت سر بگذارند و به سمت خوشبختی بروند. شاید بتواند به شما هم کمک کند.

ل برای لیست

لیستی از همه چیزهایی که به شریک زندگی گذشته تان مربوط می شود که دوست نداشته اید تهیه کنید. می تواند از چیزهای خیلی کوچک شروع شود اما کم کم که پیش بروید به چیزهای مهمتر هم می رسید.

یادتان می آید که چطور همیشه یکسری جوک تکراری تعریف می کرد؟ یا در مهمانی ها همیشه بیش از حد مست می کرد؟ یا در محل کار مدام جلو بقیه ضایعتان می کرد؟  یا اینکه هیچوقت به سرگرمی ها و علایقتان توجه نشان نمی داد؟

همه آنها را روی کاغذ بیاورید و با خواندن دوباره آن خواهید فهمید رابطه ای که از دست دادید چندان هم برایتان خوب نبوده است.

الف برای انتظار

بعد از تمام شدن یک رابطه، فکر می کنیم که هیچوقت دیگر کسی دوستمان نخواهد داشت. درست است که این حقیقت ندارد اما در آن لحظه احساسمان همین خواهد بود.

واقعیت این است که احتمال خیلی زیادی وجود دارد که دوباره دوست داشته شوید. اما نه توسط همان شریک زندگی سابقتان. دیگر آن چیزهایی که در آن رابطه داشتید را به دست نخواهید آورد اما می توانید همان احساس خاص و مهم را با کس دیگری هم داشته باشید.

بنابراین، یک حس تازه لزوماً آن تجربه ای که با شریک زندگی قبلی داشتید را تکرار نخواهد کرد اما متوجه خواهید شد که یک عشق تازه به اندازه همان تجربه قبلی شیرین خواهد بود یا حتی از آن هم شیرین تر.

ت برای تمجید

منظورم تمجید از خودتان است.

باید به خودتان در آینه نگاه کنید و روی بهترین ویژگی ها و خصوصیاتتان متمرکز شوید و برای داشتن آن ویژگی ها به خودتان تبریک بگویید.

کار مفید دیگر این است که لیستی از 50 چیزی که درمورد خودتان دوست دارید بنویسید. اینکار ممکن است که وقت بگیرد اما فواید زیادی برایتان خواهد داشت.

وقتی کسی ما را طرد می کند سعی می کنیم همه تقصیرها را به گردن خود بیندازیم. از نظر ذهنی خودمان برای اینکه چرا باهوش تر یا جذاب تر نیستیم خودمان را سرزنش می کنیم. باید دست از این تفکر مخرب بردارید و اجازه بدهید که خوبی های خودتان را ببینید. پس زمان هایی را یاد بیاورید که به کسی کمک کردید یا با غریبه ای مهربان بودید.

اینکه یاد بگیرید ارزش های خود را قبول کنید و برای مهربانی، زیبایی و استعدادهای خود ارزش قائل باشید خیلی کمکتان می کند.

ب برای بازترتیب

متاسفانه وقتی یکدفعه مجرد می شوید، اکثر دوستانی که شما و طرفتان را می شناختند معمولاً زوج هستند. خیلی از این دوستان الان مثل یک طاعون از شما دوری خواهند کرد چون فکر می کنند اگر دور و بر آنها باشید روابط خود آنها هم به خطر می افتد.

اما حتی اگر دوستان قدیمی باشند که هنوز کنارتان هستن باز هم نیاز دارید که گروهی از دوستان جدید را هم مرد هم زن برای خود پیدا کنید. دوستانی که شریک زندگی قبلی شما را نشناسند.

م برای ممنوعیت رابطه جنسی با همسر سابقتان

گاهی اوقات وقتی چندین ماه است که جدا شده اید، شریک زندگی سابقتان ناگهان تصمیم می گیرد و متوجه می شود که مرغ همسایه به هیچ وجه غاز نیست. یا شاید هم حس کند که شما دارید به زندگیتان نظم و ترتیب دوباره می بخشید و این باعث حسادت او شوید. به خاطر همین ممکن است فیلش یاد هندوستان کند و بدش نیاید که بعد از این مدت دوباره رابطه جنسی با شما داشته باشد.

مشکل اینجاست که رابطه جنسی و نزدیکی باعث می شود که موقتاً تصور کنید که دوستتان دارد و اینبار حسرت و اندوه بیشتری برایتان به جای بگذارد. پس به هیچ وجه چنین کاری نکنید تا جاییکه به نقطه ای برسید که بتوانید تصمیم بگیرید که می توانید او را ببخشید یا نه پس تا آن موقع چنین کاری نکنید.

درمان

آخر از همه اینکه، برای خیلی ها از دست دادن شریک زندگیشان خیلی دردناک است چون احساس بی ارزش بودن و بی اعتمادی را به آنها می دهد. اگر این اتفاق برای شما هم افتاده پس احتمالاً با دو درد و غصه دست و پنجه نرم می کنید:

• انتهای رابطه تان
• باری که از قدیم بر دوشتان بود

این آسان نیست. این ناراحتی الان تمام ناخوشی ها و خاطرات بد گذشته را به یادتان می آورد.

طرد شدن شدیداً آنچه هستید و آنچه باور دارید را متاثر می کند و این افکار جلوی بهبودی شما را می گیرد.

در چنین مواقعی، درمان و مشاوره راه خیلی خوبی است. پس اگر فکر می کنید که خیلی قت است که بهبودیتان طول کشیده، می توانید برای سرعت بخشیدن به آن نزد روانشناس بروید.

موضوعی که نوجوانان آرزو دارند پدرشان در مورد آنها بداند

بعد از بزرگ کردن پنج نوجوان دیگر خیلی خوب می دانم که پدر یک نوجوان بودن چقدر سخت است. پدرها با حیرت و گاهی سردرگمی شاهد تغییر و تحولات فرزندانشان هستند.

اخیراً این فرصت برایم پیش آمد که با چند نفر از نوجوانانی که می شناختم ملاقات کنم و از آنها پرسیدم که دوست داشتند پدرانشان درمورد آنها چه بدانند: مشکلات آنها، احساساتشان، زندگیشان. نتیجه پاسخ های آنها را در  این 10 مورد گرد آوردم.

1. "من دیگه بچه نیستم". نوجوان ها بیشتر از هر چیز دیگری دوست دارند به آنها بعنوان یک فرد بزرگسال احترام بگذارند. اینکه دیگران همچنان مثل قبل با آنها مثل یک بچه رفتار کنند برایشان عذاب آور است.  اما پدرها می فهمند که نوجوانان مراحل مختلف بلوغ را پشت سر می گذارند و خیلی مهم است که واکنش خودتان را با مرحله بلوغ فرزندتان هماهنگ کنید. در اوایل نوجوانی باید از وضعیت آنها آگاه باشید و کمی بیشتر از یک بچه با او رفتار کنید.

2. "من طوری رفتار می کنم که آماده ام یک بزرگسال باشم اما از وارد شدن به این مرحله از زندگی وحشت دارم." اینکه فرزند نوجوانتان آماده باشد که مثل یک بزرگسال با او رفتار شود یا نه، بسیار نگران مسئولیت ناشی از آن خواهد بود. باید بفهمید که با تمام تظاهری که به قوی بودن می کند، فرزند نوجوانتان از دنیای ناشناخته ای که پیش رویش است می ترسد. پدرهایی که می توانند کمی احترام را با کمی حساسیت برای این موقعیت ادغام کنند می توانند تکیه گاه خوبی برای نوجوانشان باشند.

3. "دوستانم برایم اهمیت بیشتری پیدا کرده اند." بخشی از این روند تغییر این است که در آن نوجوان از وابستگی به والدین به سمت استقلال پیش می رود. این فرآیندی است که ما بعنوان پدر بسیار نسبت به آن هیجان زده می شویم. از این گذشته، آرزوی قلبی ما این است که فرزندانمان افرادی مستقل و مسئولیت پذیر شوند. بخشی از این فرایند شامل جدا شدن تدریجی از والدین و دیگران حتی دوستان می شود. این کاملاً طبیعی، قابل انتظار و مناسب است. پس اگر دیدید که فرزند نوجوانتان به جای خانه ماندن و با خانواده بودن با دوستانش وقت می گذراند زیاد ناراحت نشوید.

4. "الان خیلی چیزها که قبلاً برایم سوال نبود، سوال شده است." بخش عمده ای از فرایند بلوغ این است که یاد بگیرید به فکر خودتان باشید. نوجوانانی که بچه های مطیع و فرمانبرداری بودند الان سوال می کنند که چرا باید کارهایی که با آنها می گویید انجام دهند. آنها قضاوت شما را هم زیر سوال می برند. آنها باورها و ارزش های پایه ای خانواده تان را زیر سوال می برند. این فرایند پرسش کاملاً طبیعی و سالم است. سعی کنید به آنها برای پیدا کردن پاسخ این سوالات کمک کنید.

5. "اتفاقات خاصی برای هورمون هایم می افتد که نمی توانم برایتان توضیح دهم". پسرها وقتی نوجوان می شوند، خیلی زود رنج و تندخو شده و سریع صدایشان را بالا می برند مخصوصاً وقتی تحت استرس زیادی باشند. کنار دوستان از جنس مخالفشان احساس ناراحتی به آنها دست می دهد حتی اگر سالها با هم دوست بوده باشند. دوست دارند پوسترهایی روی دیوار اتاقشان بزنند که شما دوست ندارید. اما در اکثر این موارد خودشان هم علت احساسشان را نمی دانند. باید بفهمید که هورمون ها ممکن است علت ایجاد برخی از این رفتارها باشند. باید به آنها یاد بدهید که بااینکه سخت است اما می توانند هورمون هایشان را کنترل کنند.

6. "من از آن نگاه متنفرم". این نگاه همان نگاه معروف مادر و پدرهاست. یک چشم غره که باعث می شود نوجوان فکر کند که به مشکل افتاده است. با باز نگه داشتن دریچه ارتباط بین خودتان و فرزند نوجوانتان باید استفاده از این چشم غره را کمتر کنید باید راه های دیگری پیدا کنید که به آنها نشان دهید که از دستشان ناراحت شده اید.

7. "گاهی وقت ها دوست دارم فقط تنها باشم". نوجوانان دوست دارند وقتی به خود و دنیای خودشان فکر می کنند تنها باشند. بااینکه با دوستانشان خیلی حرف می زنند اما وقتی به خانه می آیند معمولاً به اتاقشان رفته و در را می بندند. این کاملاً طبیعی است و هیچ زنگ خطری به شمار نمی رود. اما اگر این رفتار افراطی شد آنوقت باید کمی نگران شوید.

8. "گاهی وقت ها دلم می خواهد به حرفهایم گوش کنید". پدرها بیشتر وقت هایی که می خواهند مشکلی را حل کنند سریع شروع به نصیحت کردن میکنند. باید جلوی این کار را بگیرید و سعی کنید فقط به حرفهای فرزندتان گوش کنید. خیلی وقت ها گفتگی بین والدین و نوجوان فرصتی است برای نوجوان تا خودشان بتوانند مشکلشان را حل کنند. باید این فرصت را به آنها بدهید تا بتوانند خودشان با مشکلات زندگی روبه رو شوند.

9. "دوست دارم در کارهایتان ثبات قدم داشته باشید". بااینکه نوجوانها معمولاً دربرابر اعمال قدرت والدین طغیان می کنند اما از آنها انتظار دارند که قوانینی برای خود داشته باشند و همیشه براساس یکسری قوانین یکسان با آنها رفتار کنند. نباید بطور مداوم قوانین خود را تغییر دهید. یک قانون داشته باشید و به آن متعهد باشید. این ثبات قدم باعث می شود نوجوانتان چیزی برای تکیه کردن به آن داشته باشد.

10. "روی حرفتان بایستید". نوجوانان از اینکه والدینشان یک روز یک چیزی بگویند و فردایش جور دیگری عمل کنند عصبانی می شوند. روی تعهدات خود بمانید. هیچ چیزی بدتر از شکستن قولتان نیست. اگر درمورد تماشای تلویزیون یا بازی های ویدئویی یک قانون خاص دارید، خود شما هم باید با همان قانون زندگی کنید. اگر به تعهدات خود وفادار بمانید فرزندتان هم احترام بیشتری برای شما قائل خواهد شد.

نتیجه گیری

هیچ چیز در زندگی خسته کننده تر از زندگی با یک نوجوان نیست. نوجوانان در این دوران با احساسات و مشکلات تازه ای روبه رو می شوند و از آن وابستگی که به والدینشان داشته جدا شده و کم کم افرادی مستقل می شوند. اگر پدرها بتوانند چند نکته ساده را در رفتارهایشان با آنها رعایت کنند، می توانند کمک بسیار خوبی به فرزند نوجوانشان نموده و به آنها برای انتقال از دوران بچگی به بزرگسالی یاری رسانند.

ارتباط ناتوانی در نعوظ و افسردگی در آقایون

ناتوانی در نعوظ اختلالی است که در آن فرد قادر به ایجاد یا حفظ نعوظ برای مدت طولانی نیست. نتیجه اختلال نعوظ ناتوانی فرد در رابطه جنسی است. این مشکل دلایل مختلفی دارد مثل بیماری های قلبی و دیابت اما می تواند مشکلات مختلف روانی را نیز به دنبال داشته باشد مثل افسردگی. گاهی اوقات عکس این مسئله اتفاق می افتد: یعنی افسردگی که تحت تاثیر ناتوانی نعوظ است. و یکی از متداولترین عوارض جانبی بسیاری از قرص های ضدافسردگی اختلال نعوظ می باشد. اگر از افسردگی، ناتوانی نعوظ یا هر دوی آنها رنج می برید، درمورد رابطه بین این دو مشکل از پزشکتان سوال کنید.

ناتوانی نعوظ، یکی از علائم افسردگی

عملکرد خوب جنسی نه تنها به وضعیت جسمی شما بلکه به وضعیت روحی و روانیتان نیز مربوط است. جذابیت، قدرت احساسی و انگیزه برخی از عواملی هستند که در زندگی جنسی نقش دارند. ازآنجا که افسردگی باعث می شود احساس پس زدگی، خودآگاهی و بی احساسی کنید، طبیعی است که علاقه شما به رابطه جنسی نیز از بین برود. عدم اعتماد به خود و احساس بی ارزش بودن بدون اینکه بدانید، به اتاق خواب شما هم رخنه می کند. همه این احساسات و عوامل درکنار هم باعث می شود آلت تناسلیتان نتواند به نعوظ دست یابد. افرادیکه مستعد افسردگی هستند هم ممکن است مشکلات اضطراب اجتماعی داشته باشند که باعث ترس از رابطه جنسی می شود. درنتیجه، وقتی رابطه جنسی اتفاق می افتد، اضطراب و استرس درمورد سکس از نعوظ جلوگیری می کند.

ناتوانی نعوظ یکی از عوامل افسردگی

بااینکه اکثر مردها به خاطر ناتوانی نعوظ برای افسردگی بستری نمی شوند اما ناتوانی نعوظ می تواند باعث شروع افسردگی شود. اگر فرد خیلی به این مشکل خود فکر کند، اضطراب و استرس ناشی از آن بقیه مسائل زندگی را نیز مختل می کند. همچنین، رابطه تان نیز با مشکل روبه رو خواهد شد. برهم خوردن رابطه در کنار ناتوانی نعوظ باعث خواهد شد ارزش خودتان را زیر سوال ببرید و احساس پوچی و بیهودگی کنید که یکی از علائم افسردگی است.

 افسردگی ناشی از نعوظ و قرص های ضدافسردگی

یک رابطه مهم دیگر بین افسردگی و ناتوانی نعوظ تاثیر قرص های ضدافسردگی است. مقاله ای در سال 2006 بیان کرد که تداول و شیوع ناتوانی نعوظ درمیان افرادیکه از قرص های بازدارنده بالا رفتن سروتونین (SSRI) برای افسردگی استفاده می کنند بین 30 تا 50 درصد می باشد. درحالیکه سایر قرص های ضدافسردگی مثل بازدارنده مونوآمین اکسیداز و تری سیکلیک در برخی از موارد موجب ناتوانی نعوظ شده است، عوارض جانبی جنسی درمورد قرص های SSRI بسیار متداول تر می باشد. گرچه مشکل برخی افراد که به خاطر این قرص ها به مشکل افسردگی دچار شده اند با گذشت زمان کمتر می شود اما برخی دیگر باید تا زمانیکه از این قرص ها استفاده می کنند با این مشکل دست و پنجه نرم کنند.

درمان های ناتوانی نعوظ ایجاد شده به دلیل افسردگی

اگر شما هم از ناتوانی نعوظ به خاطر افسردگی رنج می برید، می توانید از داروهایی مخصوص این مشکل مثل ویاگرا یا سیالیس استفاده کنید. راه حل های پزشکی دیگر برای ناتوانی نعوظ پمپ های آلت تناسلی است که خون را در آلت جنسی نگه می دارد و همچنین جراحی یا ایمپلنت آلت تناسلی. علاوه بر این، حتماً فرد باید رژیم غذایی سالمی را دنبال کند و از مصرف دخانیات و الکل بیش از اندازه خودداری کند و همچنین به اندازه کافی ورزش کند. همه این عوامل می تواند بر عملکرد نعوظ تاثیر داشته باشد. اگر داروها و تغییر در سبک زندگی کارساز نبود، حتماً درمورد درمان رفتار شناختی با پزشک خود مشورت کنید.

پیشگیری

بااینکه هیچ راه خاصی برای جلوگیری از بروز ناتوانی نعوظ و افسردگی وجود ندارد اما آگاه بودن از رابطه بین این دو به شما برای کنترل شدت هرکدام کمک می کند. افسردگی ممکن است موجب بروز ناتوانی نعوظ شود که باعث افزایش علائم افسردگی شما خواهد شد. برای جلوگیری از این مشکلات حتماً باید از متخصص کمک بگیرید. درمورد مشکلات احساسی خود با پزشکتان صحبت کنید. همچنین روی تاثیرات افسردگی بر میل جنسی خود متمرکز شوید. با فهمیدن رابطه افسردگی با ناتوانی نعوظ خواهید توانست از بروز اختلالات و غیرقابل کنترل شدن آنها جلوگیری کنید.

افسردگی ناشی از ناتوانی نعوظ

عجیب نیست که مردهایی که از ناتوانی نعوظ رنج می برند دچار عصبانیت، خستگی، ناراحتی یا حتی تردید به خود شوند. این احساسات اگر درمان نشوند می تواند نهایتاً منجر به برز افسردگی شود.

افسردگی که همراه با ناتوانی نعوظ ایجاد شود قابل درمان است. اولین قدم برای غلبه بر افسردگی این است که با خودتان، همسرتان و پزشکتان صادق باشید. وقتی مشکلات افسردگیتان را ابراز کردید، کنار آمدن با آن بسیار بسیار راحت تر خواهد شد.

تشخیص افسردگی

افسردگی بیماری است که با ناراحتی مداوم، احساس ناامیدی و دیدگاه منفی گرا همراه است. برخی از علائم افسردگی عبارتند از:

·         اعتماد به نفس پایین

·         عدم علاقه به فعالیت هایی که قبلاً لذت بخش بود (مثل رابطه جنسی، سرگرمی ها)

·         خستگی

·         تغییر در میزان اشتها

·         اختلالات خواب

·         بی احساسی

·         اعتیاد به موادمخدر یا الکل

·         فکر کردن درمورد خودکشی

افسردگی بر احساس فرد نسبت به خودش و زندگی اثر می گذارد. افراد افسرده نمی توانند به راحتی خودشان را جمع و جور کنند و بهبود یابند. بدون درمان، علائم افسردگی تا ابد ادامه می یابند. اما درمان درست و موثر می تواند به اکثرافراد کمک کند دوباره به حال قبل خود برگردند.

اگر فکر می کنید ممکن است دچار افسردگی باشید، لازم نیست در خفا رنج ببرید. افسردگی نشانه ضعف شخصیت نیست. درمورد احساس خود با پزشکتان صحبت کنید.

آزمایش خاصی برای تشخیص افسردگی وجود ندارد اما پزشکان برای تشخیص افسردگی معمولاً به دنبال الگوهای رفتاری خاص در افراد هستند. به این ترتیب سلسله سوالاتی از شما خواهد پرسید. در پاسخ دادن به سوالات با پزشکتان صادق باشید تا آنچه که برای درمان نیاز دارید را در اختیارتان بگذارد.

درمان افسردگی

درمان افسردگی میتواند از طریق دارو، روان درمانی یا ترکیبی از هر دو آنها انجام شود.

·         قرص های ضد افسردگی: داروهای مختلفی برای این منظور وجود دارد مثل پروزاک (Prozac)، زولوفت (Zoloft)، الاویل (Elavil) و ولبوترین (Wellbutrin). برخی قرص های ضدافسردگی می تواند باعث بدتر شدن ناتوانی نعوظ شوند به همین دلیل اهمیت زیادی دارد که درمورد این وضعیت با پزشکتان صادق باشید تا بتواند داروی مناسب برایتان تجویز کند.

·         روان درمانی: در طول درمان یک متخصص روانشناس به شما کمک خواهد کرد مشکلات خود را تشخیص داده و برای از بین بردن آنها تلاش کنید. انواع روان درمانی عبارتند از مشاوره خانواده، مشاوره فردی و مشاوره گروهی.

چرا خانم ها بعضی از دوستانشان را از شوهر خود پنهان می کنند؟

خانم ها ممکن است به دلایل متعدد دوستانشان را از نامزد یا شوهرشان پنهان کنند. یک رابطه براساس اعتماد و صداقت پایه ریزی می شود و وقتی خانم ها سعی کنند دوستانشان را از عشق خود پنهان کنند آنوقت رابطه  بسوی دره سقوط می رود. برای درک اینکه چرا خانم ها ممکن است چنین کاری مرتکب شوند، این نکات را در رابطه رعایت کنید.

یک خانم ممکن است به خاطر اینکه تصور می کند نامزد یا شوهرش ممکن است از دوستش خوشش نیاید، او را پنهان می کند. اگر نگران این باشد که شوهرش چطور با دوست او برخورد می کند ممکن است تصمیم بگیرد که اصلاً او را نشان شوهرش ندهد. این مسئله معمولاً با دوست مرد یا گاهی با دوست خانمی که خیلی زیبا باشد پیش می آید. متاسفانه، وقتی خانمی تصمیم می گیرد که دوستش را از همسرش پنهان کند، داستان به همین جا ختم نمی شود.

اگر خانمی تصمیم بگیرد که دوستش را از شوهرش پنهان کند احتمالاً به خاطر مسائل مربوط به حسادت ورزی است. این حس حسادت چه از طرف خودش باشد چه از طرف شوهرش، می تواند زیان بخش باشد. حسادت شعله های مشاجره را تندتر می کند و فقط باعث بدتر شدن اوضاع می شود به همین دلیل، خانم ها گاهی اوقات تصمیم می گیرند که برای جلوگیری از بروز چنین اتفاقاتی دوستانشان را پنهان کنند.

خانم ها معمولاً تصور می کنند که دوستشان در نظر شوهر یا نامزدشان جذاب تر یا سرگرم کننده تر می آید و این می تواند تهدیدی برای رابطه آنها باشد. به خانمی که تصمیم می گیرد دوستش را به این دلیل از نظر شوهرش پنهان کند باید کمک شود و اطمینانی دوباره از ثبات رابطه از طرف شوهر یا نامزدش به او داده شود.

اگر خانمی تصمیم بگیرد که دوستش را از شوهرش پنهان کند اما شوهر یا نامزد وی متوجه موضوع شوند، همه چیز خیلی بد می شود. شنیدن اینکه چیزی در رابطه پنهان شده است اصلاً مسئله جالبی نیست چون سوالات بیشتری برای طرف مقابل پدید می آورد. بهترین راه این است که هیچوقت خانمها دوستانشان را پنهان نکنند. رابطه ای که بر پایه اعتماد و صداقت بنا شود بسیار بهتر از رابطه ای که همه چیز در آن مخفی می شود خواهد بود. اگر متوجه شدید که نامزدتان دوستانش را از شما پنهان کند باید بفهمید که دلیل آن چیست و مشکل را حل کنید.

اگر خانمی به این خاطر دوستش را از شوهر پنهان می کند که آن دوستی چیزی بیش از یک دوستی عادی است که باید جدا شوید اما اگر فقط به این خاطر که از واکنش همسر یا نامزدش دربرابر این مسئله واهمه دارد، این وظیفه شوهر یا نامزد است که او را از عشق و تعهد خود مطمئن سازد. یادتان باشد که روابط موفق همیشه بر گفتگو و اعتماد تکیه دارند. پس به راحتی با هم حرف بزنید و مطمئن باشید که اوضاع خیلی بهتر می شود!